Inspiracją dla artystów Sopockiego Teatru Tańca do spektaklu „Melencolia” jest  wizjonerskie dzieło renesansowego artysty Albrechta Durera „MELANCHOLIA I” (1514). Zagadkowość miedziorytu, bogactwo jego symboli i ukrytych znaczeń, metafor oraz alegorii intryguje i inspiruje humanistów do podążania za niezwykłym, żywym intelektem twórcy. Ponadczasowa, uniwersalna symbolika tego dzieła jest punktem wyjścia do rozważań na temat osobliwego stanu ducha, jakim jest melancholia. Z mrocznego miedziorytu Durera wyłania się przede wszystkim obraz intrygującej uskrzydlonej postaci, Kobiety-Anioła, istoty wyższej w emocjonalnym stanie niemocy, rozpaczy rozumu. Postać jest niewątpliwie alegorią artysty, mającego dekadencką, katastroficzną wizję świata. I tylko  leżące na kolanach Anioła księga i cyrkiel – symbole Twórcy-Architekta Świata – dają nadzieję na przetrwanie sztuki, osiągnięcie harmonijnego, świetlistego stanu duszy.

„I jest potęga wasza ciemne usta
We wnętrzu, z chmur jesiennych
Sformowana postać (…)
Nad zgruchotanym stosem męskich kości
Ta cicha mniszka. „

Georg Trakl – „Melancholia”