Ciało me wklęte w korowód istnienia,
Wzruszone słońcem od stóp aż do głów,
Zna ruchy dziwne i znieruchomienia,
Które zeń w śpiewie przechodzą do słów […]
Bolesław Leśmian ze zbioru „Dziejba leśna”

IDEĄ spektaklu jest oddanie znaczenia i założeń filozoficznych poezji Leśmiana z uwzględnieniem trójkąta Natura – Bóg – Człowiek. Choć dla poety stworzenie pierwotnego, ludowego mikrokosmosu było sposobem przedstawienia rozważań na temat stosunku natury i człowieka, jednostki i zbiorowości, sztuki i metafizyki, STT celowo rezygnuje z oczywistej „ludowości” na rzecz panteizmu i animalizmu wyrażającego się w niedosłownych postaciach (tancerze jako skrzyżowanie ludzi, zwierząt i roślin) oraz symbolizmu – rytm i melodyka wiersza mające wywoływać określony nastrój. Leśmian był wierny wymagającej konstrukcji sylabotonicznej, nadającej specyficzny rytm jego poezji, który jest też ważnym elementem spektaklu.
Sopocki Teatr Tańca zaprasza zatem widza do świata z pogranicza ballady i fantasy, w którym pobrzmiewa echo romantyzmu, a także symbolizm.
Choć „NATURA” powstała z poszukiwań stricte literacko – choreograficznych, sceniczna forma spektaklu jest bogata i lekka, cieszyć więc będzie widza w każdym wieku.